Różnice między ekranem mobilnym ips, amoled lub super amoled

Kiedy mówimy o specyfikacjach technicznych telefonu komórkowego, jedną z pierwszych rzeczy, na które patrzymy, jest ekran. Chociaż bardziej patrzymy na rozdzielczość, ważny jest również rodzaj panelu. Na pewno nie raz widziałeś akronim IPS lub AMOLED. Ale co tak naprawdę oznaczają te akronimy? Czy wpływają na codzienne korzystanie z telefonu komórkowego? Czasami trudno jest określić, który typ ekranu jest lepszy. A tym bardziej, gdy producenci mają tendencję do różnicowania technologii i nadawania im „dziwnych nazw”. Z tego powodu zobaczymy, jakie typy ekranów znajdziemy w obecnych telefonach komórkowych i jakie są między nimi różnice.

LCD

Gdybyśmy stworzyli tabelę i porównali w niej parametry techniczne 6 lub 7 telefonów, zobaczylibyśmy takie akronimy, jak IPS, LCD, AMOLED, Super AMOLED, Retina i być może kilka innych. To samo dzieje się w przypadku telewizorów, między nazwami handlowymi a różnymi odmianami technologii, które możemy w całości połączyć. Jednak w rzeczywistości istnieją tylko dwa rodzaje paneli do ekranów mobilnych: LCD i OLED.

Panele LCD (ciekłokrystaliczne) są najczęściej używane w urządzeniach mobilnych. Mimo to rzadko można zauważyć, że w charakterystyce telefonu komórkowego umieszczają nas „ekran LCD”. Chodzi o to, że w panelach LCD mamy wiele wariantów o różnych nazwach.

TFT LCD

Panele TFT (Thin Film Transistor) były przez wiele lat najczęściej stosowanym rodzajem LCD do ekranów mobilnych. Nadal można je dziś zobaczyć w niektórych bardzo słabych terminalach, chociaż wyszły z użycia.

W technologii TFT każdy piksel to mały kondensator. Pozwala to na bardzo szybkie czasy reakcji, przy akceptowalnym kontraście. Ponadto produkcja tego typu płyt jest bardzo ekonomiczna.

Jednak mają duży problem z używaniem ich na telefonach komórkowych. A to dlatego, że jego zużycie energii jest bardzo wysokie. Wcześniej można było ich użyć, ponieważ ekrany były bardzo małe, ale ekran o przekątnej ponad 5 cali z tą technologią byłby niewykonalny.

IPS LCD

Technologia IPS znajduje się obecnie w większości telefonów komórkowych. IPS (In-Plane Switching) został opracowany w celu poprawy kątów widzenia i reprodukcji kolorów paneli TFT. Ale to, co naprawdę skłoniło przemysł mobilny do wyboru tych paneli, to drastyczne zmniejszenie zużycia energii.

Oznacza to, że panele IPS oferują:

• Zmniejszone zużycie energii w porównaniu do TFT
• Ostre obrazy
• Spójne kolory
• Dobry poziom jasności i kontrastu
• Szerokie kąty widzenia

Z tych wszystkich powodów panele IPS są najbardziej rozpowszechnione w branży mobilnej. Znajdziemy je we wszystkich typach telefonów komórkowych, w tym w tych z wyższej półki, takich jak Huawei P10 Plus.

Na pewno kiedykolwiek słyszałeś o „wyświetlaczu Retina”. Cóż, to nic innego jak panel LCD IPS o większej gęstości pikseli. Zwiększając gęstość pikseli (co zwykle nazywamy „dpi”), obrazy wydają się ostrzejsze i lepiej zdefiniowane.

Jak zwiększyć gęstość pikseli? Używając wyższej rozdzielczości. Na przykład iPhone 7 ma 4,7-calowy ekran. Przy takim rozmiarze ekranu normalną rzeczą byłoby użycie rozdzielczości HD 1280 x 720 pikseli. Jednak telefon Apple ma rozdzielczość 1334 x 750 pikseli. Przy tych danych gęstość ekranu wynosi 326 dpi. Oznacza to, że jest wyższy niż w większości terminali o tej przekątnej.

Oczywiście, inne czynniki wpływają na to, że ekrany Apple wyglądają lepiej, takie jak jasność lub kontrast.

OLED

Na początku wspomnieliśmy, że istnieją tylko dwa rodzaje paneli do ekranów mobilnych: LCD i OLED. OLED (Organic Light-Emitting Diode) to technologia samoluminescencyjna oparta na półprzewodnikach zbudowanych z węgla. Oznacza to, że każdy subpiksel emituje własne światło bez konieczności stosowania filtrów lub podświetlenia. Oznacza to, że każdy piksel świeci lub świeci samoczynnie.

Wśród zalet, jakie technologia OLED wnosi do ekranów mobilnych, mamy:

• Większa efektywność energetyczna. Dzieje się tak, ponieważ nie potrzebują zasilania, aby odtworzyć kolor czarny, po prostu wyłączają ten piksel.
• Głębsza czerń
• Wyższy poziom kontrastu
• Lepsze kąty widzenia

Jednak bardzo rzadko można zobaczyć telefon komórkowy z panelem OLED. Najczęstszym jest znalezienie jednego z jego wariantów: AMOLED i Super AMOLED.

Wyświetlacze AMOLED (Active Matrix Organic Light-Emitting Diode) poprawiają zużycie energii, wyświetlają wyraźniejsze obrazy oraz mają wyższy kontrast i jasność. Jednak ich największą wadą jest to, że czasami mogą wykazywać przesycone kolory. Na przykład ZTE Axon 7 zawiera ekran AMOLED.

Samsung rozwinął te panele, aby stworzyć Super AMOLED. Pozwalają one na większą gęstość pikseli, co skutkuje ostrzejszym i bardziej zdefiniowanym obrazem. Poprawiają także kontrast i jasność, pokazując wyraźny obraz nawet w jasnym świetle słonecznym. Pozwala również na zmniejszenie grubości paneli. I oczywiście dodatkowo zmniejszają zużycie energii, co jest kluczowe dla terminala mobilnego.

Obecnie prawie wszystkie telefony komórkowe Samsung mają ekran Super AMOLED, na przykład Samsung Galaxy S7 lub Samsung Galaxy A5 2017.

Kolejnym wariantem paneli OLED są nowe panele elastyczne. Znane jako POLED (plastikowe OLED) pozwalają nam tworzyć zakrzywione ekrany, takie jak ten, który widzimy w Samsungu Galaxy S8 +.

Jaki jest najlepszy ekran?

Pomimo wszystkich informacji, które widzieliśmy, trudno odpowiedzieć na to pytanie. Według DisplayMate najlepszym mobilnym ekranem w tym roku jest Samsung Galaxy S8. Jednak, jak powiedzieliśmy wcześniej, znajdą się użytkownicy, którzy stwierdzą, że technologia Super AMOLED zbyt mocno nasyca kolory.

W takim przypadku najlepiej samemu sprawdzić, który ekran lubimy najbardziej. Jako przykład mamy ekran Huawei P10, który z panelem Full HD IPS osiąga doskonałe rezultaty. Wszystko jest kwestią gustu.